Bir yangını seyrederken…

Nuri Kayış • #NotreDame, #Yangın

Paris’in simgelerinden 856 yıllık Notre Dame Katedrali’nin yanışını televizyonda naklen izlerken şunları düşündüm:

-Büyük devlet olmak, yöneticilerinin büyük laflar etmesinden değil, başkentinin ortasındaki bir yangını sekiz saat boyunca seyretmeyip söndürebilmekten geçer.

-“Efendim, tadilatta kullanılan malzemeler tutuştu” sözü mazeret olamaz. Buna da tedbir alınmalıydı.

-Bizim bazı kanallar da dahil dünyada pek çok televizyon kanalının yangını canlı yayınlaması iyi bir habercilik örneğiydi.

Ama aynı duyarlılık acaba neden Avrupa’ya kaçmak isterken batan teknelerde, Suriye’deki savaşta ve Afrika’daki açlıkta ölenler için gösterilmiyor?
Yanan katedralin aynısı oraya yapılabilir ama batan tekneler ile savaşta ve açlıkta ölenler yüzünden yanan insanlığı yerine koymak mümkün müdür?

-Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, “Dünya mirasına ait bir mimari şaheserin tahrip olması tüm insanlık için büyük bir felakettir” dedi.

Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanı Fahrettin Altun da, “Büyük üzüntü içindeyiz. Notra Dame Katedrali sadece Fransa’nın sembolü değil, aynı zamanda insanlığın ortak mirasının bir parçasıydı” mesajını yazdı.

Bunlar anlamlı paylaşımlardı. Ne var ki, Paris’teki bir tarihi eserin yanması karşısında duyulan bu üzüntü keşke şimdiye kadar bizim tarihi eserlerin birer birer yok edilmesi karşısında da gösterilebilmiş olsaydı.

http://bit.ly/2InILre • Nuri Kayış • Sonsöz Gazetesi • Son Dakika • Güncel Haberler • Ankara Yerel Gazete